Τα τεράστια ασφαλιστικά προβλήματα των εμπόρων, επαγγελματιών και βιοτεχνών, καθώς κι ο κίνδυνος κατάρρευσης του ΟΑΕΕ, απαιτούν άμεση και ρεαλιστική λύση, η οποία θα έπρεπε να αποτελεί προτεραιότητα όλων των συνδικαλιστικών οργάνων, πανελλαδικά. Το πρόβλημα των χρεών στον ΟΑΕΕ είναι ζήτημα πρώτης γραμμής κι απαιτεί άμεση κινητοποίηση και πίεση προς την κυβέρνηση.
Οι νόμοι που ψηφίζονται εμπεριέχουν ανεφάρμοστες ρυθμίσεις για όσους χρωστούν κι επικεντρώνονται στην ποινικοποίηση των οφειλών. Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν επιδιώκει βιώσιμη λύση για τους ανασφάλιστους και τον ΟΑΕΕ, αλλά αντίθετα την κατάρρευση του Οργανισμού και τη δήμευση των περιουσιών των πολιτών. Άρα, απαιτείται πολιτική λύση που θα οδηγήσει σε οικονομική λύση.
Το πρώτο μέτρο που πρέπει να εφαρμοστεί είναι να «παγώσουν» οι ασφαλιστικές οφειλές, αλλά όχι μόνο.
Ταυτόχρονα, να αποποινικοποιηθούν, γιατί είναι οφειλές αυτασφάλισης κι η μη καταβολή τους δημιουργεί συνέπειες μόνο στον ανασφάλιστο και στην οικογένειά του.
Από τις ασφαλιστικές οφειλές, να αφαιρεθούν όσες αφορούν στον κλάδο υγείας, δηλαδή σε υπηρεσίες στις οποίες δεν είχε πρόσβαση ο ανασφάλιστος, αφού δεν είχε θεωρημένο βιβλιάριο υγείας.
Να αφαιρεθούν τα πρόστιμα κι οι παράλογες προσαυξήσεις και να τους επιβληθεί το μέσο, ετήσιο επιτόκιο καταθέσεων.
Σε ότι αφορά στις τρέχουσες εισφορές, είναι λογικό να μειωθούν από 15% ως 20%, λόγω της συρρίκνωσης των εισοδημάτων.
Ο ασφαλισμένος να μπορεί να επιλέγει ελεύθερα όποια κατώτερη ασφαλιστική κατηγορία θέλει, για όσο καιρό βρίσκεται σε οικονομική δυσχέρεια, αναπληρώνοντας αυτές τις εισφορές στο μέλλον, όταν θα έχει τη δυνατότητα, αφού έτσι κι αλλιώς επηρεάζουν το ύψος της σύνταξης που θα λάβει.
Παράλληλα, να του δίνεται η δυνατότητα, αν το επιθυμεί, να καταβάλει μαζί με τις τρέχουσες, μειωμένες εισφορές, μέρος του «παγωμένου» χρέους του, με το ύψος της δόσης να καθορίζεται ελεύθερα από τον ίδιο, ακόμη κι αν είναι 50 ή 100 ευρώ το δίμηνο.
Για όσους ασφαλισμένους βρίσκονται στο όριο συνταξιοδότησης κι έχουν οφειλές, να υπολογίζεται κανονικά το ποσό της οφειλής τους, σαν να έχει αποπληρωθεί – δηλαδή να υπολογίζονται όλα τα χρόνια ασφάλισης για τον υπολογισμό του ποσού της σύνταξης. Έπειτα, το Ταμείο σε συνεννόηση με τον ασφαλισμένο, να ρυθμίζει το ποσό που θα παρακρατείται, τμηματικά, έως την αποπληρωμή της οφειλής.
Εάν εφαρμοστούν όλα τα παραπάνω, η συντριπτική πλειονότητα των ανασφάλιστων θα μετατραπούν σε ενεργούς ασφαλισμένους πληρώνοντας μειωμένες εισφορές, με προοπτική αποπληρωμής του χρέους τους σε βάθος χρόνου κι έχοντας θεωρημένα βιβλιάρια υγείας. Από την άλλη, θα αυξηθεί η ρευστότητα του ΟΑΕΕ κατά εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, ετησίως. Ούτε χρειάζεται να γίνει διεύρυνση ασφαλιστικής βάσης σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που απλώς θα αυξήσει κατακόρυφα τον αριθμό των οφειλετών.
Η κατάσταση είναι εκρηκτική και πρέπει να βρεθεί λύση πριν αρχίσουν οι κατασχέσεις σε συναδέλφους. Το γεγονός ότι οι ανασφάλιστοι του ΟΑΕΕ έχουν αρχίσει να οργανώνονται, πανελλαδικά, έξω και πέρα από τους εμπορικούς συλλόγους, δείχνει ότι τα συλλογικά όργανα καθυστέρησαν χαρακτηριστικά και μας ξεπέρασε η πραγματικότητα.
Η λύση δεν θα δοθεί με διαλόγους, αλλά με δυναμικές ενέργειες, γιατί η κυβέρνηση και γνωρίζει και αρνείται να σώσει τον ΟΑΕΕ και τους συναδέλφους. Ας μη ξεχνάμε ότι οι ίδιοι κυβερνώντες που σκορπούν «κροκοδείλια δάκρυα» για το Ταμείο, φρόντισαν να αποψιλώσουν τα αποθεματικά του με το «κούρεμα» των ομολόγων.