Το Κέντρο Πρόληψης «ΑΡΙΑΔΝΗ» πραγματοποίησε ομιλία στους γονείς των μαθητών του δημοτικού σχολείου Ν. Σελεύκειας με θέμα :
«Οικογένεια και πρόληψη – Μεγαλώνοντας παιδιά σε ένα παγκοσμιοποιημένο κόσμο»
Ομιλήτρια ήταν η κα Ζιάγκου Κων/να, ψυχολόγος, στέλεχος του Κ.Π. «ΑΡΙΑΔΝΗ».
Η ομιλία εντάσσεται σε ένα ευρύτερο προληπτικό πλαίσιο που εφαρμόστηκε στο συγκεκριμένο σχολείο και περιλάμβανε την υλοποίηση του προγράμματος «Δεξιότητες για παιδιά δημοτικού» που απευθύνεται σε μαθητές της ΣΤ΄ τάξης.
Στην ομιλία παραβρέθηκαν γονείς και εκπαιδευτικοί του σχολείου οι οποίοι έθεσαν ερωτήσεις και εξέφρασαν προβληματισμούς και ανησυχίες αναφορικά με τον γονεϊκό ρόλο.
Ευχαριστούμε θερμά την Δ/ντρια του σχολείου κα Κλεονίκη Καρατζένη για την φιλοξενία που παρείχε.
Παρακάτω δίνονται τα βασικά σημεία της παρέμβασης.
Όλες οι έρευνες ποια, δείχνουν ότι η οικογένεια μπορεί να βοηθήσει σε ένα πολύ σημαντικό βαθμό τους ανθρώπους από την μικρή ηλικία να μάθουν να φροντίζουν τον εαυτό τους και να έχουν μια θετική στάση για τη ζωή. Το θέμα της Πρόληψης της Υγείας (Ψυχικής και Σωματικής) αφορά την οικογένεια και είναι πρωταρχική ευθύνη των γονιών. Ο γονιός μπορεί να επηρεάσει σημαντικά με τη στάση που έχει ο ίδιος για τη ζωή την εξέλιξη των παιδιών του.
Όλοι μας έχουμε νιώσει πολλές φορές πόσο δύσκολο είναι να είσαι γονιός σήμερα. Ο ρόλος του γονιού δεν είναι μόνο μια έμφυτη ικανότητα που εμφανίζεται «μαγικά» στον άνθρωπο, μόλις αποκτήσει παιδί. Είναι μια υπεύθυνη, απαιτητική και αξιοζήλευτη δουλειά που «παντρεύει» τη γνώση με το ένστικτο, την ευαισθησία με την αντοχή, την κατανόηση με τη σύγκρουση, τη δυσκολία με την ευελιξία.
Στις μέρες μας, οι γονείς έχουν να διαχειριστούν μια ολοένα αυξανόμενη πολυπλοκότητα τόσο σε προσωπικό/οικογενειακό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.
Νέα δεδομένα εμφανίζονται και φέρνουν τους γονείς αντιμέτωπους με την αναγκαιότητα να επαναπροσδιορίσουν το ρόλο τους.
Η τεράστια ταχύτητα των εξελίξεων της εποχής μας, η μοναξιά, η αποξένωση, η αδιαφορία για τον συνάνθρωπο, η εξάρτηση από υλικές ανάγκες, η έλλειψη συλλογικότητας και η τάση για ατομικισμό, η απομάκρυνση από το φυσικό και ανθρώπινο περιβάλλον, η βία, η χρήση και κατάχρηση ψυχοτρόπων ουσιών, η έμφαση στο τι έχεις και όχι στο ποιος είσαι, είναι μόνο κάποια από αυτά.
Είναι πολύ σημαντικό ο γονιός να υποστηριχθεί και να ενθαρρυνθεί, ώστε να μπορέσει να διαχειριστεί αποτελεσματικά τυχόν προβλήματα που προκύπτουν από τη νέα πραγματικότητα τόσο για τον ίδιο όσο και για την οικογένειά του με ψυχραιμία, γνώση και κλίμα συνεργασίας.
Ας δούμε πως μπορεί η οικογένεια να βοηθήσει στην πρόληψη:
Η πρόληψη ξεκινάει πρώτα από τους ίδιους τους γονείς. Αφορά το κατά πόσο ο κάθε γονιός φροντίζει τον εαυτό του, τις δικές του ανάγκες και σχέσεις, την προσωπική του εξέλιξη. Ο γονιός είναι πρότυπο και έμπνευση ζωής για το παιδί.
Η ικανοποίηση που αντλούν οι γονείς από τη ζωή τους, από τις σχέσεις τους, τη δουλειά τους, δίνει δύναμη να μεγαλώσουν παιδιά αυτόνομα, με αυτοπεποίθηση και εκτίμηση για τον εαυτό τους.
Υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στην οικογένεια τα οποία είναι δυνατόν να βάλουν τις προϋποθέσεις για την υγιή ανάπτυξη του παιδιού και παράλληλα να λειτουργήσουν προστατευτικά.
Η θετική, ζεστή σχέση μεταξύ γονιών και παιδιών προσφέρει προστασία και αίσθηση ασφάλειας ακόμα και όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα μέσα στην οικογένεια.
Προσδίδει ταυτότητα και τονίζει την ύπαρξη του «εμείς»
Η ξεκάθαρη θέση των γονιών όσο αφορά τη χρήση ψυχοτρόπων ουσιών (συμπεριλαμβανομένου του αλκοόλ και του καπνού). Μαζί με τον παραπάνω είναι οι δύο περισσότερο σημαντικοί παράγοντες για την αποχή του παιδιού από τη χρήση και κατάχρηση ψυχοτρόπων ουσιών.
Η ανοιχτή και άμεση επικοινωνία μέσα στην οικογένεια, μεταξύ συντρόφων αλλά και μεταξύ γονέων και παιδιών, επιτρέπει την επίλυση προβλημάτων, το μοίρασμα προσωπικών αγωνιών και προβληματισμών, την ψυχολογική στήριξη, την αντιμετώπιση του άγχους και του στρες.
Η φροντίδα των γονιών για την υγεία τους (ψυχική και σωματική), λειτουργεί ως ένας ισχυρός θετικός παράγοντας για την υιοθέτηση μιας ανάλογης θετικής στάσης από την πλευρά των παιδιών. Το να επικοινωνούμε τα συναισθήματά μας, να έχουμε άμεση και ανοιχτή επικοινωνία με τους συντρόφους και τα παιδιά μας, να προσέχουμε τη διατροφή μας και την άσκησή μας, να έχουμε χρόνο για τη φροντίδα του εαυτού μας, να παίρνουμε χαρά από τις δραστηριότητές μας, να μην κάνουμε «εύκολη» χρήση φαρμάκων, είναι μόνο κάποιοι από τους σημαντικούς προστατευτικούς παράγοντες σε αυτό τον τομέα.
Οι ρεαλιστικές προσδοκίες των γονέων για τα παιδιά τους, όχι υψηλά παράλογες αλλά ούτε χαμηλές. Η θετική στάση των γονέων απέναντι στις ικανότητες των παιδιών ενισχύουν την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθησή τους. Παράλληλα, επιτρέπουν στο παιδί να θέτει υψηλούς-ρεαλιστικούς (σύμφωνα με τις ικανότητές του) στόχους για τη ζωή του.
Η ανάληψη μικρών ευθυνών και η οριοθέτηση δημιουργεί σταδιακά στα παιδιά την αίσθηση ότι μπορούν να σταθούν στα πόδια τους και ότι είναι χρήσιμα. Οι σταθεροί και συνεπείς κανόνες είναι σημαντικοί και δίνουν πλαίσιο στη ζωή. Για τα παιδιά οι σαφείς κανόνες θέτουν ασφαλή όρια και τα βοηθούν στη συμβίωση με τους άλλους (συνομηλίκους ή ενήλικες). Στην πραγματικότητα τα ίδια τα παιδιά, παρότι συχνά αντιδρούν, χρειάζονται τους κανόνες και τα όρια γιατί τους δίνουν την αίσθηση της ασφάλειας και της ανακούφισης. Ο απώτερος στόχος βέβαια είναι να μάθουν να τα βάζουν τα ίδια στον εαυτό τους.
Η επαφή των γονέων με το εκπαιδευτικό περιβάλλον (σχολείο, φροντιστήριο και άλ), η συμμετοχή, το θετικό ενδιαφέρον και νοιάξιμό τους και οι απαιτήσεις τους για τη συνεχή βελτίωσή τους είναι επίσης σημαντικοί παράγοντες. Η επικοινωνία των γονιών με τους ανθρώπους (εκπαιδευτικούς/εκπαιδευτές) ενός χώρου που έχει έναν πολύ σπουδαίο ρόλο όχι μόνο να μεταφέρει γνώσεις στα παιδιά αλλά και να τα βοηθήσει στο να εκπαιδευτούν σε κοινωνικές και προσωπικές δεξιότητες δημιουργεί στα παιδιά μια αίσθηση ασφάλειας και μια ομπρέλα κοινωνικής δικτύωσης, που τόσο πολύ την έχουν ανάγκη.
Από το Κέντρο Πρόληψης «ΑΡΙΑΔΝΗ»
