Ο Στέλιος Αργυρός ξαναγύρισε στους Φιλιάτες αυτή τη φορά όμως μέσω της Λεμεσού, η οποία ακούγεται όλο και πιο συχνά στην Ήπειρο το τελευταίο διάστημα.
Δεκαοκτώ χρόνια από τότε που έκλεισε νύχτα τα περίφημα Κλωστήρια Φιλιατών αφήνοντας στον δρόμο τριακόσιους εργαζόμενους και καταδικάζοντας σε πλήρη μαρασμό την πόλη των Φιλιατών και αφού στο ενδιάμεσο έκανε καριέρα στην πολιτική, επέστρεψε με μία νέα επένδυση. Μάλιστα δεν είχε κανένα δισταγμό κατά την τελετή των εγκαινίων να επιτεθεί προς όλους τους πολιτικούς που παρίσταντο και απλά τον παρακολουθούσαν.
Η νέα επένδυση χρηματοδοτήθηκε γενναία από το ΕΣΠΑ. Φιλοξενείται στις ίδιες ακριβώς εγκαταστάσεις που βρίσκονταν τα κλωστήρια τα οποία είχαν περάσει στα χέρια Αργυρού έναντι πινακίου φακής και σε οικόπεδο που είχε παραχωρηθεί στο Δήμο κι από το Δήμο στην ΕΤΒΑ.
Η επένδυση υλοποιήθηκε από την εταιρία «Φίλια Περιβαλλοντικές Βιομηχανίες ΑΕ». Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες το 80% των μετοχών στην εν λόγω εταιρία ανήκει στην BESARIO TRADING LTD η οποία έχει έδρα τη Λεμεσό της Κύπρου!!!
Το 10% ανήκει στην SOFITRIN LTD αγνώστων λοιπών στοιχείων και το υπόλοιπο 10% στην Coca Cola Ελλάς, ο πρόεδρος της οποίας παρίστατο στην τελετή των εγκαινίων συνοδευόμενος από τον Τούρκο Πρέσβη στη χώρα μας.
Ο πρώην Ευρωβουλευτής της ΝΔ και πρώην Πρόεδρος του ΣΕΒ κ. Αργυρός ήταν ο κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση, ναι μεν αναφέρθηκε στα Κλωστήρια Φιλιατών επιρρίπτοντας τις ευθύνες για το κλείσιμο στους τότε εργαζόμενους, ενώ με αφορμή την ολική επαναφορά του επιτέθηκε με δριμύτητα στην ελληνική πολιτεία και τους παριστάμενους πολιτικούς οι οποίοι έμειναν απλά να τον ακούν.
Ξέχασε να αναφέρει ότι το 1993, ο όμιλος Αργυρού στον οποίο προήδρευε εξαγόρασε το εργοστάσιο “Κλωστήρια Φιλιατών”, έναντι, τότε τιμήματος 800 εκ. δραχμών.
Απ’ αυτά κατέβαλε, μόνο τα 160 εκ., αφού τα υπόλοιπα ήταν… υποχρεώσεις της εταιρείας προς πιστωτές, τις οποίες ανέλαβε να… εξοφλήσει. Ταυτόχρονα, σύμφωνα με τα όσα έλεγε τότε το σωματείο εργαζομένων, το εργοστάσιο, είχε στις αποθήκες του εμπόρευμα και πρώτες ύλες της τάξης του 1,2 δις δραχμές, το οποίο και φυσικά πούλησε ο… επενδυτής, εισπράττοντας και το ανάλογο… κέρδος!
Μόλις επωλήθη το εμπόρευμα… ξήλωσε τις μηχανές και τις μετέφερε αλλού… και τον Αύγουστο του 1995, τα Κλωστήρια Φιλιατών ήταν πια παρελθόν!
Τότε, ο κ. Αργυρός ισχυρίζονταν ότι ουδεμία σχέση είχε με το… φόνο, αφού είχε ήδη αποχωρήσει από τον όμιλο για να εκλεγεί ευρωβουλευτής της ΝΔ.
Ξέχασε επίσης να αναφέρει ότι μέχρι και την 1η Δεκεμβρίου του 2005, είχε απλήρωτους τους 300 και πλέον απολυμένους των Κλωστηρίων Φιλιατών, οι οποίοι είχαν προβεί σε κατάσχεση και πλειστηριασμό του Εργοστασίου.
Περιέγραψε όμως ως οδύσσεια την τριετή προσπάθειά του για τη νέα επένδυση και δεν μπήκε καν στον κόπο να ευχαριστήσει κανέναν για τις ταχείες αδειοδοτήσεις που έλαβε ώστε να υλοποιηθεί η επένδυση αλλά και για τη βοήθεια που του παρασχέθηκε τόσο από το Δήμο όσο και από την Περιφέρεια ώστε να φτιαχτεί ο δρόμος προς τα Κλωστήρια και να… ξεμπερδέψει ο κ. Αργυρός με την αρχαιολογία…
Έναντι των 300 θέσεων εργασίας που κατήργησε το 1993, ο κ. Αργυρός σήμερα προσφέρει 27 με μνημονιακούς μισθούς και αόριστες υποσχέσεις ότι αν η επένδυση πάει καλά αυτές θα αυξηθούν.
Αυτό που όλοι απεύχονται είναι να επαναληφθεί η ιστορία όχι ως φάρσα αλλά ως τραγωδία και να μπει λουκέτο στην επένδυση μόλις εισπραχθεί και η τελευταία δόση της επιχορήγησης.
Η ολική επαναφορά του κ. Στέλιου Αργυρού στους Φιλιάτες μέσω μάλιστα off shore που εδρεύουν στην Κύπρο προκαλεί και ερωτήματα και προβληματισμό. Άλλωστε ακόμη δεν είχε ξεχάσει κανείς τον τρόπο με τον οποίο αποχώρησε ο πρώην Πρόεδρος του ΣΕΒ και πρώην ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας από την περιοχή… Αυτό που προκαλεί οργή κι αγανάκτηση είναι το γεγονός ότι αντί να ζητήσει έστω μία συγνώμη, έστησε απέναντι του όλους τους πολιτικούς εκπροσώπους της Ηπείρου και του Νομού Θεσπρωτίας, χωρίς κανένας να έχει την τόλμη να τον βάλει στη θέση του.
Αυτή η… ανάμνηση, ήταν που προφανώς οδήγησε στα ισχυρά αστυνομικά μέτρα που επικράτησαν σήμερα στους Φιλιάτες, στους οποίους είχε μεταφερθεί όλη η αστυνομική δύναμη του Νομού Θεσπρωτίας για να… προστατεύσει έναν ιδιώτη με έξοδα και πάλι της Ελληνικής πολιτείας.
