Σε ειδική τελετή που θα πραγματοποιηθεί στις 8 Ιανουαρίου στην Αθήνα, η Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών θα τιμήσει τον δημιουργό Ηλία Κ. Βεζδρεβάνη με το Πρώτο Βραβείο Ποίησης για το έργο του «Στην Σουλιώτικη Γη». Στο παρελθόν (1969) έχει τιμηθεί και με το Πρώτο Βραβείο της Ένωσης Ελλήνων Συγγραφέων για το έργο του «Προσκύνημα στο Σούλι».
Το ποίημα, εμπνευσμένο από τη μακραίωνη ιστορία και την ηρωική παράδοση του Σουλίου, αναδεικνύει τη βαθιά σχέση του τόπου με την ελευθερία, την πίστη και τα ελληνικά ιδανικά. Με γλώσσα δυνατή και εικόνες εμποτισμένες από μνήμη και συγκίνηση, ο ποιητής ζωντανεύει τις φάρες, τις θυσίες και το άσβεστο φρόνημα που χαρακτήρισε τους Σουλιώτες μέσα στους αιώνες.
Η βράβευση αυτή αποτελεί σημαντική αναγνώριση τόσο για τον ίδιο όσο και για την ιστορική κληρονομιά της Ηπείρου, προβάλλοντας τον τόπο που παραμένει σύμβολο αγώνα και ελευθερίας. Στον διαγωνισμό συμμετείχαν περισσότερα από δεκάδες ποιήματα, γεγονός που υπογραμμίζει ακόμη περισσότερο το κύρος της διάκρισης.
Ο Ηλίας Κ. Βεζδρεβάνης δεν είναι μόνο δημοσιογράφος, εκδότης και λογοτέχνης, αλλά και παλιός πολιτικός. Γεννημένος το 1940 στον Τσαμαντά Θεσπρωτίας, είναι πτυχιούχος του Παντείου Πανεπιστημίου. Η πολυσχιδής του δράση στον χώρο των γραμμάτων και των κοινών, καθώς και η μακρά του πορεία ως μέλος της Ένωσης αλλά και ως πρώην βουλευτής, αποτυπώνουν ένα πρόσωπο που συνδυάζει την πολιτική εμπειρία με το λογοτεχνικό πάθος, υπηρετώντας σταθερά την παράδοση, την ιστορική μνήμη και την πνευματική ταυτότητα της Ηπείρου και της Ελλάδας.
Ακολουθεί το βραβευμένο ποίημα:
ΣΤΗΝ ΣΟΥΛΙΩΤΙΚΗ ΓΗ – Ηλίας Κ. Βεζδρεβάνης
Στην γη σου, μεσ’ τα πολλά τα στουρνάρια,
κάθε τόσο γεννιόταν λαμπρά παλικάρια.
Στην γη σου ζωντανέψαν της Ελλάδας οι Μνήμες,
που τις προστάτευαν οι αλύγιστες Σουλιώτικες κνήμες.
Στην γη σου η Φάρα, η Ελλάδα και η Ορθοδοξία
είχαν την μεγαλύτερη, από ο,τιδήποτε άλλο Αξία.
Στην γη σου πρωτοβλάστησαν της λευτεριάς τα κλωνάρια,
που με το αίμα τους έθρεψαν του Σουλιού τα καμάρια.
Στην γη σου οι δοξασμένες 47 Σουλιώτικες Φάρες
κάθε μέρα αυξέναν της Δάφνης τις κλάρες.
Στην γη σου πρωτάναψε της λευτεριάς η δάδα
για να έρθει αυτή, η Θεά, στην σκλάβα Ελλάδα.
Στην γη σου δεν τιμήθηκαν χρυσάφια κι άλλα,
κορωνίδα, ψηλά, στεκόταν τα Ιδανικά τα Μεγάλα.
Στην γη σου δεν επάτησε βάρβαρο πέλμα
παρά, όταν, εσύ και τα παιδιά σου γίνατε ένα!
Στη γη σου και στις αξίες της προσβλέπει η πατρίδα
και στων Ελλήνων τα στήθη φωλιάζει η ελπίδα.
Πανένδοξη γη, στάσου Σύμβολο, όπως τότε και τώρα
για να ξεπεράσει το Έθνος και την τωρινή μπόρα.
