Ήταν ο άνθρωπος των εκπλήξεων και των αλλαγών…
Ο άνθρωπος που παρέλαβε ένα θολό δαχτυλίδι διαδοχής για να βουλιάξει ολόκληρη η χώρα σε ομιχλώδες τοπίο αβεβαιότητας….
Ό άνθρωπος με λίγα λόγια που έτρεχε μόνος, έβγαινε δεύτερος ενώ τον ψήφιζαν ακόμη και τα δέντρα….αυτό θα πει να έχεις σύνδεση με το φυσικό σου περιβάλλον και περίγυρο…..
Έπειτα έμαθε να κερδίζει χοντρούς και να τους κάνει πειθήνια όργανα του, όπως πειθήνιο όργανο είναι και ο ίδιος σε ακόμα πιο μεγάλα παχύδερμα και μεγαλύτερα ζώα…
Τώρα ζητάει για άλλη μια φορά, το παραμύθι επαναλαμβάνεται σε τακτά διαστήματα (σαν τα παλιά τρίμηνα στα σχολεία), εθνική συστράτευση για τη σωτηρία της πατρίδας. Και όλα αυτά να τα εκστομίζει ένας άνθρωπος που δε δίνει δεκάρα τσακιστή για αυτές τις έννοιες, γι’ αυτόν είναι λόγια κενά χωρίς περιεχόμενο, και όμως τέτοιες πτερωτές μπούρδες χρησιμοποιει γιατί στοχεύει στο θυμικό του λαού όπου αυτές οι λέξεις έχουν οντότητα και σημασία…
Μόνο που θα κατορθώσει να εισπράξει οργή και αντίδραση….
Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν αφού διέλυσε εκ των έσω το κόμμα του για να επιβάλλει το τίποτα, κάνει ακριβώς το ίδιο με τη χώρα μας, γιατί χώρα του δεν είναι, μάλιστα για να το πετύχει αυτό το χάος, ένιωσε πατρίδα του ένα αεροπλάνο, το ίδιο αεροπλάνο που θα πάρει για να γλιτώσει από την οργή του κόσμου….
Ο άνθρωπος των δυσάρεστων εκπλήξεων και των αλλαγών που οδηγούν έναν ολόκληρο λαό στην αφάνεια…..