Σε συνεδρίαση της επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής συμμετείχε ο βουλευτής Θεσπρωτίας κ. Χρήστος Κατσούρας. Θέμα της ημερήσιας διάταξης υπήρξε η ενημέρωση των μελών της επιτροπής σχετικά με την πολιτική του φαρμάκου.
Στη διάρκεια της συζήτησης ο κ. Κατσούρας έκανε την εξής παρέμβαση:
Πάντως, κύριε Μελά (προηγούμενος ομιλητής), επειδή είμαστε όλοι απόλυτοι, γι’ αυτό έχουμε φτάσει ως εδώ και δεν ακούει ο ένας τον άλλον. Επειδή, το πλαίσιο διαλόγου στην Ελληνική Πολιτεία, δεν επιτρέπει πολλές φορές να ακούσουμε την άλλη πλευρά και δεν το λέω για σας προσωπικά. Έτσι, άκουσα σήμερα, ότι κάποιοι είναι υπέρ ή κατά διαφόρων μέτρων, ακόμα και της δραστικής ουσίας.
Νομίζω, ότι οι περισσότεροι από αυτούς είναι δέσμιοι διαφόρων ιδεοληψιών που έχουν, γιατί κάθε μέτρο αν δεν το δούμε στο πλαίσιο στο οποίο εφαρμόζεται, μπορεί να οδηγήσει είτε σε αύξηση είτε σε μείωση της δαπάνης. Έτσι και η δραστική ουσία μπορεί να οδηγήσει προς τη μία ή την άλλη πλευρά.
Νομίζω, εάν δεν γίνει προετοιμασία κατάλληλη, και εδώ ανοίγω μια παρένθεση, αφού έχει γίνει σε πολλές χώρες (ΕΕ), γιατί δεν μας φέρνετε τα αποτελέσματα αυτών των χωρών; Να δούμε στα αποτελέσματα που προσέβλεπαν και ποια αποτελέσματα είχαν τελικά με την εφαρμογή του μέτρου και την προετοιμασία που έκαναν.
Γιατί, τώρα να λέει ο καθένας ότι είναι υπέρ ή κατά της δραστικής ουσίας γενικά, νομίζω ότι οδηγεί στο να ξεφύγουμε από τα όρια κάποιας λογικής. Γιατί, το προφανές, αυτό μας έχει μάθει η έρευνα, δεν είναι τις περισσότερες φορές και αποτελεσματικό. Πρέπει να το αποδείξουμε. Θα μπορούσε για παράδειγμα να ξεκινήσει πραγματικά από τα νοσοκομεία και από διάφορα θεραπευτικά πρωτόκολλα. Εάν, όμως, γίνει τώρα, χωρίς κανένα μέτρο, αυτή η δραστική ουσία φοβάμαι ότι θα οδηγήσει στην υποκατάσταση και την αύξηση δαπάνης, χωρίς να είμαι σίγουρος γι’ αυτό γιατί δεν έχω τα στοιχεία.
Τώρα για τα generics (γενόσημα). Νομίζω, κ. Υπουργέ, ότι απαιτείται μια συνολική πολιτική, που δεν την έχετε. Και συνολική πολιτική δεν γίνεται με rebate και με αποσπασματικά μέτρα. Για παράδειγμα, αληθεύει ότι πολυεθνικές εταιρείες πλέον αντί να δηλώνουν κέρδη, δηλώνουν ζημιές, επειδή εισάγουν σε ακριβότερη τιμή τα φάρμακα; Έχει εκτοξευτεί αυτό. Μπορούμε να πάρουμε μέτρα σ’ αυτό;
Υπάρχει δυνατότητα να πάρουμε μέτρα στη σύσταση εταιριών παραγωγής φαρμακευτικού προϊόντος; Και όταν λέω μέτρα, να έχουν ιατρικά τμήματα, να έχουν τη δυνατότητα κάλυψης ασφαλιστικών ζημιών και να μην φτιάχνει μια τέτοια εταιρεία οποιοσδήποτε εδώ μέσα, εάν χρειαστεί μέσα σε μία μέρα.
Και κάτι που είπατε, κύριε πρόεδρε του Ε.Ο.Φ, γιατί είπατε ότι έχετε λίγα άτομα. Εάν περιμένετε να γίνουν 500, νομίζω θα περιμένετε δεκαετίες. Αντί να περιμένουμε να γίνουν αυτά τα άτομα, δεν θα γίνει ποτέ, το οποίο πάλι είναι μια δομή κρατική, γιατί, δεν ενισχύουμε και δεν αξιοποιούμε αυτά που έχουμε μάθει από το κέντρο ντόπινγκ και να υποχρεώνουμε τις φαρμακευτικές εταιρείες, με οικονομική τους δαπάνη να κάνουν και τον έλεγχο των προϊόντων τους.
Λέμε, πολλές φορές στην Ελλάδα, ότι κάνουμε την επανάσταση του αυτονόητου, ότι ζητάμε μάλλον να την κάνουμε. Εγώ, θα πω κάτι άλλο, όπως ένας ποιητής, ότι είναι εύλογο το ακατανόητο.