Την ευκαιρία να παραστούν στην τελετή απονομής του βραβείου Νομπέλ ειρήνης δίνει η Ευρωπαϊκή Ενωση σε συνεργασία με τα υπουργεία Παιδείας των 27 χωρών μελών της! Νέοι 8-24 ετών έλαβαν μέρος στον διαγωνισμό της Ευρωπαϊκής Ενωσης και θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν από κοντά στις 10 Δεκεμβρίου την απονομή του βραβείου, αλλά και την συναυλία που διοργανώνεται παραδοσιακά κάθε χρόνο την επόμενη ημέρα προς τιμή του βραβευθέντα.
«Ειρήνη, Ευρώπη, Μέλλον: Τι σημαίνει για σας ειρήνη στην Ευρώπη;» Αυτό ήταν το ερώτημα που τέθηκε προς τους νέους από την ΕΕ και στις υπό ένταξη ή τις υποψήφιες χώρες, ηλικίας 8 έως 24 ετών.
Οι 16 προεπιλεγείσες συμμετοχές από την κατηγορία 18-24 αναρτήθηκαν στο Facebook για να ψηφίσει το κοινό.
Σε σύνολο 6000 συμμετοχών από όλη την Ευρώπη προεπιλέχθηκε η Δώρα Λιόντου νεαρή ασκούμενη δικηγόρος με καταγωγή από την Ηγουμενίτσα:
Συγκεντρώνοντας 400 likes εξασφάλισε το βραβείο (όπως και άλλα 9 άτομα από άλλες χώρες της ΕΕ) το οποίο και είναι ένα ταξίδι στο Στρασβούργο 11-13 Δεκεμβρίου για την παρακολούθηση εκδηλώσεων σχετικών με την απονομή του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης που φέτος θα απονεμηθεί στην ΕΕ.
Σε ένα απλοικό σε γενικές γραμμές, λιτό & περιεκτικό κείμενο χωρίς ιδιαίτερους ρητορισμούς, υπερβολές & στόμφους διατυπωμένο στα ελληνικά (ο διαγωνισμός προέβλεπε δυνατότητα σύνταξης του κειμένου σε οποιαδήποτε απο τις 23 επίσημες γλώσσες της ΕΕ), ανέφερε μεταξύ άλλων :
“Ειρήνη στην Ευρώπη σημαίνει για μένα να μπορώ να ονειρεύομαι, να αγαπώ, να ζώ ελεύθερα σε κάθε γωνια της Ευρώπης μέσα σε ένα οικείο περιβάλλον, σε ένα περιβάλλον που να με κάνει να νιώθω ζεστά σαν να βρίσκομαι σπίτι μου.. να κάνω σχέδια και να τα υλοποιώ σε οποιοδήποτε κράτος-μέλος της ΕΕ και αν βρεθώ, βλέποντας τα σύνορα των χωρών όχι σαν εμπόδιο, αλλά σαν κίνητρο για να γνωρίσω νέους ανθρώπους και να ζήσω νέες εμπειρίες..
Οι χώρες της Ευρώπης είναι μια αδιασπάστη ενότητα…κάτι σαν μια πολυόροφη πολυκατοικία που οι “γειτόνοι” γνωρίζονται και είναι αγαπημένοι μεταξύ τους…διέρχονται από το ένα “διαμέρισμα” στο άλλο χωρίς να διστάζουν,να ντρέπονται, να φοβούνται, αφού ο κάθε “σπιτονοικοκύρης” υποδέχεται τους “γειτόνους” του με τόση αγάπη και στοργή, με μια τόσο ζεστή διάθεση φιλοξενίας δίνοντας στους “διαμένοντες” της πολυκατοικίας κίνητρο για συχνές “επισκέψεις” στο “σπιτικό του”…
Έτσι φαντάζομαι την Ειρήνη στην Ευρώπη και δεν είναι δύσκολο η φαντασία να γίνει πραγματικότητα αρκεί όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε πως αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν…
Ας γνωρίσουμε λοιπόν τον “γείτονα” μας & ποτέ δεν ξέρεις! Όλο και κάπου μπορεί να τον χρειαστούμε..! “