Η υλοποίηση αυτής της μεταρρύθμισης ζητά τη συνεργασία αλλά και την παράλληλη περιφρούρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ελληνικής εθνικής μειονότητας
Το πράσινο φως από την Αλβανική Βουλή πήρε η νέα διοικητική μεταρρύθμιση που συνεχίζει να ανησυχεί την ελληνική εθνική μειονότητα και από την ανακοίνωση της, έχει προκαλέσει τις εύλογες αντιδράσεις της ελληνικής πλευράς.
Το νέο νομοσχέδιο ψηφίστηκε με την αποχή της Αντιπολίτευσης και από τους βουλευτές της συμπολίτευσης, μόνο τον Πρόεδρο του ΚΕΑΔ και Αντιπρόεδρο της Βουλής Βαγγέλη Ντούλε να καταψηφίζει το νέο νόμο.
Από τους υπόλοιπους Ελληνικής καταγωγής βουλευτές της κυβερνητικής συμμαχίας, ο Βαγγέλης Τάβος (από τη Δρόπολη) δήλωσε παρών, ενώ ο Ανδρέας Μάρτος, (που είναι και Πρόεδρος της Ομόνοιας Τιράνων) και απειλούσε με καταψήφιση, τελικά ψήφισε την πρόταση Ράμα. Υπέρ ψήφισαν και άλλοι τρεις βουλευτές, Αγγελής, Χύση και Τζουβάνη, οι οποίοι όπως επεσήμαναν βορειοηπειρωτικά μέσα ενημέρωσης ούτε και τώρα έδειξαν ότι αισθάνονται Έλληνες.
Το μόνο θετικό για την ελληνική εθνική μειονότητα είναι μόνο η δήλωση και συνάμα δημόσια αναγνώριση του Αλβανού Πρωθυπουργού Έντι Ράμα στη συνεδρίαση για τον εν λόγω νόμο στην Αλβανική βουλή, «ότι στη Χιμάρρα ζει ελληνική μειονότητα κάτι που μέχρι σήμερα αλβανικοί πολιτειακοί παράγοντες αρνούνταν να δεχτούν.
Ανησυχητικό στοιχείο και πιθανό αγκάθι στις ελληνοαλβανικές σχέσεις όπως και στη διαδικασία ένταξης της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι ίδρυση δήμου Τσαμουριάς με έδρα την Κονίσπολη, πόλη που απέχει μόλις 20 λεπτά από τα ελληνοαλβανικά σύνορα.
Οι εξελίξεις στη γειτονική χώρα απαιτούν το άγρυπνο μάτι της ελληνικής πολιτείας και όλων των παραγόντων της Ηπείρου εντός και εκτός συνόρων. Τα ανθρώπινα δικαιώματα της ελληνικής εθνικής μειονότητας δεν πρέπει να θιγούν, άλλωστε το ελληνικό στοιχείο και οι φιλικές σχέσεις των δύο χωρών μπορούν μόνο θετικά να συνδράμουν στην ανάπτυξη της γειτονικής χώρας και οι «εθνικοί» παραλογισμοί δεν έχουν λόγω να υφίστανται μεταξύ των δύο λαών.
Έτσι η υλοποίηση αυτής της μεταρρύθμισης ζητά την συνεργασία αλλά και την παράλληλη περιφρούρηση των δικαίων της ελληνικής εθνικής μειονότητας που για το αλβανικό κράτος, οφείλει πλέον να θεωρείται κεφάλαιο προόδου και συνεργασίας στην ευρωπαϊκή προοπτική και πορεία της αλβανικής πολιτείας, στην οποία αλβανική πολιτεία η ελληνική εθνική μειονότητα στο ποσοστό πάντα που της αναλογεί οφείλει να έχει ισότιμη σχέση. Αυτή την ισότιμη σχέση και θέση οφείλει να περιφρουρήσει στα πλαίσια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση δια των θεσμοθετημένων οργάνων της.