Κάθε τι έχει το αδύνατο σημείο του, την τρωτή του πλευρά….
Φαίνεται πως στην περίπτωση της Γωνιάς, ναι εκείνο το κομμάτι του λόφου που έχει απομείνει και ορέγεται η κατασκευάστρια να το ρίξει και αυτό στη θάλασσα για να τις επόμενες φάσεις του λιμανιού Ηγουμενίτσας, η «κερκόπορτα» ανοίγει μέσω υπηρεσίας του νομού και μάλιστα της αποκεντρωμένης περιφερειακής διοίκησης και όχι της αιρετής.
Μάλιστα καλά καταλάβατε το επίσημο κράτος δια των λειτουργών του μεθοδεύει να ανοίξει μια παλιά πηγή στην είσοδο αλλά και εικόνα της Ηγουμενίτσας και της Θεσπρωτίας. Άλλωστε είναι το πρώτο πράγμα που βλέπει κανείς με το φτάνει στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας. Μια αντιαισθητική πληγή, το αίσχος της πόλης….και κανείς δεν μπορεί να διανοηθεί πως επιτρέψαμε να συμβεί αυτό όταν στην περιοχή υπάρχουν σημεία και σημεία για την εξόρυξη αδρανών υλικών…
Όμως αν μια φορά μιας πιάσανε στο ύπνο βάζοντας στο τσεπάκι τους και ντόπιους λειτουργούς, ετούτη τη φορά δεν θα συμβεί αυτό….
Η κοινωνία και οι αιρετοί της εκπρόσωποι οφείλουν να είναι σε εγρήγορση και να περιφρουρούν….δεν μπορεί οι δημόσιες υπηρεσίες να αυθαιρετούν εις βάρος των πολιτών, εις βάρος του τόπου, με ή χωρίς δόλο γιατί δεν γνωρίζουμε αν η κερκόπορτα άνοιξε με την ελπίδα «αρπαχτής» για τον δημόσιο λειτουργό και την υπηρεσία του ή αν απλώς εκτέλεσε νόμιμα τα υπηρεσιακά του καθήκοντα….
Όμως σε μια περιοχή που χρόνια η πόλη αλλά και οι συλλογικοί φορείς όπως ο σύλλογος περιβάλλοντος προσπαθούν να επουλώσουν την παλιά πληγή της πόλης, αφού η κατασκευάστρια εταιρεία της Α’ φάσης του λιμένα που έπαιρνε τα αδρανή ουδέποτε προχώρησε στην προβλεπόμενη από τον νόμο αποκατάσταση, με αλλεπάλληλες δεντροφυτεύσεις και ενέργειες κάποιοι φαίνεται πως για καθαρά κερδοσκοπικούς λόγους ορέγονται και πάλι το «φιλετάκι».
Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες που τους αναλογεί…..
Η τοπική κοινωνία θα είναι αμείλικτη απέναντι σε όποιον ανοίξει την «κερκόπορτα» αλλά και όποιον τολμήσει να βάλει χέρι στην περιοχή….