Γράφει ο Βαγγέλης Γρ. Αθανασίου
Τελείωσαν και αυτές οι εκλογές που σηματοδότησαν μια γενικότερη παγωμάρα ως προς το μέλλον της χώρας, το αύριο και γενικότερα την διαμόρφωση καλύτερων συνθηκών αξιοπρεπούς διαβίωσης για τους πολίτες και όσους ζουν, εργάζονται και μοχθούν σε αυτόν τον τόπο.
Μια εκλογική αναμέτρηση που περισσότερο θέλησε να αποσαφηνίσει τις δυνάμεις στο κυβερνητικό στρατόπεδο και λιγότερο να στείλει κάποιο πολιτικό μήνυμα, πέρα από την επιβεβαίωση ότι στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ οφείλουν να εφαρμόσουν όσα η πολιτική διαπραγμάτευσης των έφερε στη χώρα και αυτό δεν είναι άλλο από το μνημόνιο ΝΟ3.
Μια εκλογική αναμέτρηση πολιτικού ρεαλισμού με υψηλό ποσοστό αποχής, άλλωστε ποιος αντέχει τόση δόση αλήθειας, με τα πολιτικά μηνύματα να έχουν στομώσει από την προγενέστερη διαπραγμάτευση με τους εταίρους και το δημοψήφισμα που ακολούθησε και που προφανώς πέρα από τις τις απορίες που γέννησε σχετικά με την ανάγνωση ενός εκλογικού αποτελέσματος και δει δημοψηφίσματος, έλυσε απορίες και έδωσε την αίσθηση ότι το πολιτικό μας βάρος εντός της Ευρώπης στην παρούσα φάση μας κατατάσσει μάλλον στην κατηγορία φτερού με μηδαμινή δυναμική αν εκλείψουν τα δεκανίκια του εξωτερικού δανεισμού.
Σε αυτή τη «βίαια προσαρμογή» στον πολιτικό ρεαλισμό και στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα, καλούμαστε άλλη μια φορά να ανακαλύψουμε ως πολιτικά όντα και σκεπτόμενοι άνθρωποι, πόσο “ρεαλιστικά” είναι αυτά για τα οποία έχουμε δεσμευτεί ως χώρα απέναντι στους ευρωπαίους εταίρους και τους λεγόμενους «θεσμούς». Καλούμαστε λοιπόν να ανακαλύψουμε πόσος πολιτικός ρεαλισμός κρύβεται στις προτεινόμενες οικονομικές πολιτικές και πόσα οικονομικά «κενά» θα μας προκύψουν που πάντα προκύπτουν όταν η θεωρία προσπαθεί να μετουσιωθεί σε πράξη.
Πέρα όμως από την ανακάλυψη πολιτικών αδιεξόδων και την αναζήτηση λύσεων καλούμαστε όλοι ως πολίτες να εργαστούμε σε προσωπικό επίπεδο και στην μικροκλίμακα που δρούμε σε αναζήτηση λύσεων, λύσεων που θα επιλύσουν προσωπικά, οικογενειακά και κοινωνικά αδιέξοδα στον εκάστοτε μικροχώρο, και ίσως αυτές οι λύσεις αποτελέσουν και πολιτικά εργαλεία για εκείνη την κυβέρνηση που θα ανακαλύψει και τον πολιτικό ρεαλισμό εντός των ορίων της χώρας, αναγιγνώσκοντας σωστά την κοινωνικοοικονομική πραγματικότητα, βάζοντας ένα τέτοιο πλαίσιο πολιτικής που θα συντηρεί και θα εξελίσσει την κοινωνία και θα παράσχει λύσεις στα πολιτικά αδιέξοδα, αντικαθιστώντας τις βραχύπνοες πολιτικές απελπισίας και απόγνωσης με μακρόπνοες πολιτικές κοινωνικής σύμπνοιας.